Nasze rodzinne podejście do ekologii. Sposób na życie oraz nieodzowny element w wychowaniu naszych dzieci

Nie chcemy określać się eko-rodziną. Współcześnie termin ten mylnie przypisywany jest osobom, które unikają jak ognia szczepień dla dzieci, piorą w orzechach i są wegetarianami.

Ekologia postrzegana w taki sposób wydaje się być fanaberią, czy chwilową modą. Tymczasem dla nas, rodziców, którym nie są obojętne sprawy dotyczące środowiska naturalnego, ekologia jest sposobem na życie oraz nieodzownym elementem w wychowaniu naszych dzieci.

I jakkolwiek byłoby to nazywane, oto naszrodzinny sposób na życie w zgodzie z naturą:

1. Segregowanie śmieci

Jak w większości polskich domów, w naszej kuchennej szafce „pod zlewem” znajduje się śmietnik. Wygląda on jednakże dość nietypowo i frapuje wiele odwiedzających nas i chcących coś wyrzucić osób. Wąska szafka mieści cztery kosze na papier, szkło, plastik i odpady zmieszane. Oprócz tego oddzielamy także odpady mokre do kompostowania, nakrętki od butelek na cele charytatywne, baterie i inne odpady niebezpieczne... słowem - segregujemy.

Nasze dzieci od małego uczą się segregowania odpadków, zgniatania butelek plastikowych, mycia opakowań po jogurtach czy butelek po sokach przed wyrzuceniem oraz innych zachowań związanych z recyklingiem.

Gdy nasz synek nie jest pewien gdzie coś wyrzucić przychodzi i pyta o np. włos, nitkę albo inny paproszek :) Dla niego oczywiste jest, że nie wolno wyrzucać do śmietnika baterii, a papierki zamiast rzucać na chodnik wkładamy do kieszeni.

2. Nadawanie przedmiotom drugiego życia

Wiele niepotrzebnych już przedmiotów można wykorzystać do czegoś innego znajdując im nowe zastosowanie, lub oddając potrzebującym. Niepotrzebne ubrania można przetworzyć na poduszki lub maskotki, z puszki po kawie zrobić ładny pojemnik na kredki, a z kartonu po butach będzie dobry schowek na klocki.

Po co kupować skoro można zrobić samodzielnie? Po co wyrzucać, skoro może się to jeszcze przydać?

3. Zabawki z niczego

Wiele odpadków, takich jak nakrętki od butelek, rolki od papieru toaletowego czy puste opakowania po jogurtach może być wspaniałym budulcem do nietypowych zabawek.

Z pustej butelki od wody mineralnej można zrobić lalkę-policjanta, z opakowania po szamponie – telefon komórkowy, karton po butach przy odrobinie wyobraźni może stać się garażem, boiskiem do piłkarzyków lub domkiem dla lalek.

Wiele takich zabawek „z niczego” można znaleźć na moim blogu Zabawyizabawki.blogspot.com.

Warto zainspirować się i popróbować ze swoim dzieckiem takiego „kreatywnego recyklingu”. Kto wie? Może samodzielnie wykonany ninja z resztek włóczki stanie się ulubioną zabawką naszej pociechy?

4. Oszczędzanie wody i energii

O tym, że wodę i prąd należy oszczędzać nie tylko z przyczyn ekonomicznych, ale też z troski o naszą planetę należy mówić dzieciom od kołyski.

Potem, dla utrwalenia, przypominać oraz zachęcać do działania.

Domowe znaki informacyjne przypominają i małym i dużym o zakręcaniu wody podczas mycia.

5. Świadome zakupy

Aby produkować jak najmniej śmieci warto zwracać uwagę na to, co się kupuje. Dla nas wyznacznikiem podczas robienia zakupów spożywczych jest, oprócz składu zapisanego na etykiecie, opakowanie produktu.

Nie kupujemy jabłek zapakowanych w tekturowy koszyczek i owiniętych folią, tylko jabłka „luzem”.

Nie kupujemy serka opakowanego w dodatkowy kartonik informujący o promocji.

Staramy się także kupować większe opakowania, jak np. wodę mineralną – jeśli kupimy baniak 5l produkujemy mniej śmieci niż gdybyśmy kupili 5 butelek 1l.

Staramy się też zwracać uwagę na jakość wykonania produktów, które chcemy kupić.

Od kiedy zdarzyło nam się kupić tanie DVD, które po kilku miesiącach stało się „elektrośmieciem” nienadającym się do użytku wolimy zrobić rzadziej zakup droższego sprzętu, ale z większą pewnością, że posłuży nam kilka ładnych lat.

To samo dotyczy butów czy zabawek. Buty, które po kilku spacerach nadają się do wyrzucenia w rzeczywistości stają się odpadkiem, który trudno poddać recyklingowi, zaś połamana zabawka oprócz smutku na twarzy dziecka i niebezpieczeństwa skaleczenia się, czy połknięcia drobnych elementów stanowi także problem dla środowiska.

Nasze rozsądne gospodarowanie odpadkami zaczyna się już w sklepie.

6. Zdrowe jedzenie

Jeśli tylko jest to możliwe staramy sie jeść zdrowo i zdrowo karmić nasze dzieci ucząc ich prawidłowych nawyków żywieniowych.

Przyzwyczajamy nasze dzieci od małego do picia wody, zamiast słodkich napojów, do jedzenia słodyczy tylko na deser, a nie „zamiast” obiadu, a do ich i naszej diety przemycamy (choć to czasem trudne) owoce i warzywa.

Trochę trudu wymaga zdobycie w mieście jajek od kur grzebiących, mleka prosto od krowy, czy dyni „niepryskanej”. Jednak twarożek zrobiony samodzielnie ze swojskiego mleka, wypiekany samodzielnie chleb, czy samodzielnie wykonane konfitury śliwkowe rekompensują trudy ich przygotowania. Poza tym dom pachnący chlebem to dla mnie kwintesencja słowa DOM :)

7. Na łonie natury

Do hipermarketu też trzeba pójść. Ale gdy nie trzeba uciekamy za miasto. Do lasu, nad morze, jezioro. Pokazujemy dzieciom piękno przyrody, zbieramy grzyby, wąchamy kwiatki, fotografujemy ptaki, podziwiamy owady i robaki. Nie chcemy wychować mieszczuchów, które myślą, że krowy są fioletowe tak jak w reklamie czekolady, a ser bierze się ze sklepu.

Uwrażliwianie dzieci na śpiew ptaków czy różnorodność gatunków roślin skutkuje tym, że dzieci zdają sobie sprawę, że człowiek jest częścią ekosystemu. Że ma duży wpływ na wygląd świata, który nas otacza i o który ma dbać.

Kierując się tymi ogólnymi zasadami mamy nadzieję, że uda nam się wychować dzieci na ludzi doceniających piękno przyrody i dbających o nią. W końcu robimy to „dla przyszłych pokoleń”, prawda?

Justyna jankowska, autorka bloga www.zabawyizabawki.blogspot.com