Barbara Maria

Bardzo podobają mi się tradycyjne, polskie imiona.

Do wyboru imienia dla naszego dziecka podchodziliśmy z mężem bardzo poważnie. Nie kierowaliśmy się żadnymi statystykami czy trendami. Moda przemija, a imię wybieramy na całe życie. Ma ono niebagatelne znaczenie w wielu życiowych sytuacjach.

Początkowo, oboje z mężem chcieliśmy dać naszej córce na imię Marysia. Wszystko jednak zmieniło się, gdy pewnego popołudnia wybrałam się na zakupy do Biedronki. Między regałami spotkałam Basię.

Basia, śliczna dziewczynka o złotych, kręconych włoskach, robiła zakupy ze swoją mamą. Basia miała 2, może 3 lata i wyglądała jak aniołek. Pomyślałam - takie dziecko idealne, które chce się od razu przytulić. Po chwili, okazało się jednak, że Basia aniołkiem do końca nie jest ;) Byłam świadkiem takiej oto sceny:

-Basiu, chodź idziemy już - mówiła jej mama.

- Nee! - odrzekła Basia

- Proszę, no chodź.

- Nee!

- Idziemy - powiedziała stanowczo mama.

- Neee! Neee! - odpowiedziała Baśka i uciekła ;)

Nie wiem dlaczego, ale ta scena mnie urzekła - buzia jak cukierek i blond loczki kłóciły się z takim zachowaniem. Pomyślałam wtedy, że moje dziecko na pewno będzie miało charakterek, po charakternych rodzicach ;) i postanowiłam, że nazwę córkę - Basia.

Pomysł mężowi na początku za bardzo się nie spodobał. Ale nie ma to jak siła perswazji ;) Do końca ciąży, głaszcząc swój brzuszek mówiłam do dziecka - Basia i tak już zostało. Mąż stwierdził, że byłoby teraz dziwnie, gdybyśmy dali córce inne imię. Żeby jednak nikt nie czuł się pokrzywdzony, Basia na drugie imię otrzymała - Marysia ;) I chociaż nie ma blond loczków, to charakterek po biedronkowej Basi owszem!

Autorka: Monika Ziarek

Chcesz podzielić się własną historią?

Spisz swoją opowieść i wyślij na adres redakcji.

Opublikowana historia będzie inspiracją dla rodziców poszukujących imion dla swoich maluszków:)