Nowa rola życiowa. Ja Matka na bolu codziennych bitew

Ida czka...dopadła ją czkawka bidulkę a ja padłam, choć dzień był leniwy i przyjemny, Mąż w domu więc był zmiennik do pieluch :)

Dawniej w czasach sprzed Idy, wieczór był odpoczynkiem, kojarzył się z błogim lenistwem, ciepłą herbatą i dobrym filmem lub książką.

Teraz wieczory niewiele się różnią od poranków, dni niewiele od nocy. Rytm i porządek ten sam :) karmienia, przewijania, pochrapywania, prania, prasowania...no jest jednak różnica nocą nie spacerujemy :)

Czasy sprzed Idy... czy tęsknię do nich.....? Nie na pewno nie.

Kiedy na sali porodowej usłyszałam ten cichy głosik a potem objęłam to małe ciałko i spojrzałam w oczy, które z nadzieją się we mnie wpatrywały, to ja sprzed Idy przestałam istnieć, zrodziłam się nowa ja JA MATKA.

Ja Matka codziennie próbuję się w nowej roli i sprawdzam się na polu nowych bitew.

Ja Matka, musiałam złapać dystans:

● do ciała (bo jak nie złapać dystansu, kiedy twoje piersi są restauracją!!),

● do kolekcji wiosennych i letnich i nowinek modowych (bo moim strojem rządzi teraz prawo użyteczności i wygody),

● do czasu, bo jest on teraz wyznaczany przez rytm karmień i zawartość pieluszek

● do pracy, bo choć ją lubię, musiałam się z niej chwilowo ewakuować. Ja Matka musiałam nabrać respektu i pokłonić się przed:

● cudem narodzin, który mnie zadziwił,zaskoczył i zachwycił,

● własną Mamą, dostrzegłam teraz ile dla mnie zrobiła i ile jej zawdzięczam,

● miłością jako wartością, która sprawia, że ból nie boli tak mocno, a zmęczenie nie jest aż tak męczące.

 

Ja Matka próbuję też powoli na nowo odnaleźć siebie kobietę :) bo w końcu musi ktoś Idę nauczyć tej trudnej sztuki!!!!

Ja Matka podleje teraz kwiatki, zmyje naczynia, wezmę prysznic i poczekam na kolejne przebudzenie małego Ssaka. Dobranoc

Ewa Pancer