Nocnik – oswojenie z nim dziecka

 Często słyszałam od teściowej, żeby szybko sadzać dziecko na nocnik. Zawsze powtarzała nam, że jak tylko nasze dziecko zacznie siadać to należy sadzać na nocniczku. Przyznam szczerze, że nie posłuchałam jej. Postąpiłam tak, jak mówiła mi moja matczyna intuicja. Majka pierwszy raz usiadła na nocniczek gdy miała 9 miesięcy. A to dlatego, iż zauważyłam, że moje dziecko zaraz po przebudzeniu się z drzemki ma suchą pieluszkę. I to był dla mnie pierwszy sygnał, że jest na to gotowa. Posadziłam ją i zaraz po tym zrobiła siku J Jaka to była dla mnie radość, i tą radość przekazałam córeczce J Jej uśmiech na buzi gdy zobaczyła tam to, co przed chwilką zrobiła przewyższał mój dwukrotnie J

Nie potrafiła jeszcze zawołać sama siku, dlatego też kładłam ją na nocniczek co 1,5 godziny. Moim osobistym sukcesem było gdy na trzeci dzień Maja zużyła tylko 2 pieluszki – wcześniej wywalałam ich około 6 – 7.  Paczka pieluch wystarczała nam już na dwa tygodnie J.  Pierwsza kupka na nocniczku pojawiła się błyskawicznie.

Czasami jak prowadzałam córcie za rączki sama prowadziła mnie do łazienki i ładnie robiła siku.

W maju minął roczek, przyszły wakacje i piękne ciepłe dni. Maja zaczęła mówić „si” i coraz częściej wołała na nocniczek. Biegała po domku z gołą pupką. Nie zmuszaliśmy do załatwiania się, nie krzyczeliśmy gdy załatwiła swoje potrzeby gdzie akurat stała– lecz namawialiśmy, tłumaczyliśmy.

Teraz Maja ma 1,5 roku. Ostatnią paczkę pieluch kupiliśmy miesiąc temu i mamy jeszcze połowę paczki na następny miesiąc. Zakładamy jej pieluszkę na noc lub jak gdzieś jedziemy bądź wychodzimy na spacer. Kładziemy spać na popołudniową drzemkę już bez pieluszki i po domu biega sobie w majteczkach. Wiadomo, zdarzy się jakaś mała wpadka gdy jest czymś bardzo zajęta. Ale nie przejmujemy się tym.

Maja wie gdzie się robi siku i kupkę! I jestem z niej bardzo dumna!

Kinga Górska