Aleksander - imię z duszą

Nigdy Go nie poznałam. Mama opowiadała jaki był, jak wyglądał, co lubił. Marzyłam żeby Go zobaczyć, chociaż raz, jedyny... Pojechaliśmy zapalić Mu świeczkę. Na nagrobnym zdjęciu przystojny, młody mężczyzna. Mój dziadek. Aleksander...

W tamtej chwili coś mnie tknęło. Ja, mała dziewczynka bawiąca się lalkami, stanowczo powiedziałam: "Mamo, mój synek będzie też miał na imię Aleksander". Przez lata odwiedzałam dziadka, paliłam świeczkę i patrząc na ten zlepek liter wiedziałam...

Poniedziałek. Rano. Budzę się. Czuję. Lecę. Kupiony. Łazienka. Dwie kreski... Co robić!!?? Telefon. Ale do kogo? Mamy? Nieee, do Wojtka... "Wojtuś, kochanie wracaj szybko z pracy" Ręka złożona w pięść. Powoli ją puszczam i pokazuje mu. Dwie kreski. Radość, strach, szczęście. Co teraz będzie? Ale jak, my już nie we dwoje, a we troje...

Mijają miesiące. Najcudowniejszy czas. Mam Go pod sercem. Czuję. Jeszcze nie ma Go ze mną, a już tak bardzo kocham... By poznać płeć dziecka nie potrzebne były badania usg. Od pierwszej chwili wiedziałam, ze będę miała syna. Mojego malutkiego Aleksandra...

Pojechałam odwiedzić dziadka. Świeczka. Kwiatek. Chwila rozmowy. Dotykam brzucha, wypowiadając imię Aleksander. Stał się cud... pierwszy ruch Olka. Mojemu małemu mężczyźnie spodobało się imię...

Nadszedł upragniony dzień. Od 14 maja 2012 roku mój synek ALEKSANDER jest z nami.

Zgadnijcie do kogo jest podobny.... Pradziadek byłby z prawnuka na pewno dumny.

Autorka: Anna Gryza

Chcesz podzielić się własną historią?

Spisz swoją opowieść i wyślij na adres redakcji.

Opublikowana historia będzie inspiracją dla rodziców poszukujących imion dla swoich maluszków:)