Preferencje smakowe kształtują się już w okresie płodowym – płód poznaje smaki przez wody płodowe. Noworodki preferują słodki smak, który kojarzy się z mlekiem matki. Dzieci potrzebują 8-15 prób nowego produktu, by go zaakceptować. Między 4. a 7. rokiem życia pojawia się tzw. neofobia żywieniowa – strach przed nowymi potrawami. Na kształtowanie się preferencji smakowych wpływają także: rodzina, rówieśnicy oraz sposób podawania potraw.
Fascynujący proces kształtowania się preferencji smakowych u dzieci rozpoczyna się już w okresie prenatalnym, gdy maluch poprzez wody płodowe poznaje pierwsze smaki. Rozwój kubków smakowych to bardzo złożony proces neurofizjologiczny, który determinuje późniejsze wybory żywieniowe. W pierwszych miesiącach życia niemowlęta wykazują naturalną preferencję do smaków słodkich, co ma swoje ewolucyjne uzasadnienie – mleko matki ma laktozę. Okres wprowadzania pokarmów stałych to prawdziwa rewolucja w rozwoju smakowym dziecka (szczególnie między 4 a 6 miesiącem życia). Reakcje najmłodszych na nowe smaki bywają skrajnie różne – od entuzjastycznej akceptacji po kategoryczne odrzucenie.